English
نامه 60
نامه به كارگزارانى كه سپاهيان از منطقه مأموريت آنان می‌گذشتند
-
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز نامه های آن حضرت است
-
اِلَى الْعُمّـالِ الَّـذينَ يَطَاُ الْجَيْشُ عَمَلَهُـمْبه کارگزارانی که سپاهیان از منطقه مأموریت آنان می گذشتند
-
مِنْ عَبْدِاللّهِ عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، اِلى مَنْ مَرَّ بِهِ الْجَيْشُ مِنْ جُباةِاز بنده خدا علی امیرالمؤمنین، به جمع کنندگان مالیات و کارگزاران شهرهایی که سپاه
-
الْخَراجِ، وَ عُمّالِ الْبِلادِ:از منطقـه آنان عبـور می کند:
-
اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى قَدْ سَيَّرْتُ جُنُوداً هِىَ مارَّةٌ بِكُمْ اِنْ شاءَ اللّهُ، وَ قَدْاما بعد، من سپاهی را فرستادم که به خواست خداوند از منطقه شما عبور می کنند، و آنان را
-
اَوْصَيْتُهُمْ بِما يَجِبُ لِلّهِ عَلَيْهِمْ مِنْ كَفِّ الاَْذى، وَ صَرْفِ الشَّذى.به آنچه خداوند بر آنان واجب نموده سفارش کرده ام، که از آزار مردم و رساندن رنج به آنان اجتناب نمایند.
-
وَ اَنا اَبْرَاُ اِلَيْكُمْ وَ اِلى ذِمَّتِكُمْ مِنْ مَعَرَّةِ الْجَيْشِ اِلاّ مِنْ جَوْعَةِمن پیش شما و به خاطر تعهدی که با شما دارم از ستم سپاه به شما بیزارم، مگر اینکه گرسنگی
-
الْمُضْطَرِّ لايَجِدُ عَنْها مَذْهَباً اِلى شِبَعِهِ. فَنَكِّلُوا مَنْ تَناوَلَ مِنْهُمْکسی را ناچار کند و برای سیر کردن خویش راهی غیر آن نیابد. کسی را که به ستم
-
شَيْئاً ظُلْماً عَنْ ظُلْمِهِمْ، وَ كُفُّوا اَيْدِىَ سُفَهائِكُمْ عَنْ مُضارَّتِهِمْدست به اموالتان دراز کند کیفر دهید، و دست نادانانِ خود را از ضربه زدن به سپاه
-
وَ التَّعَرُّضِ لَهُمْ فيمَا اسْتَثْنَيْناهُ مِنْهُمْ. وَ اَنَا بَيْنَ اَظْهُرِ الْجَيْشِ،و تعرض به آنان در آنچه استثنا کردم بازدارید. من به دنبال سپاه در حرکتم،
-
فَارْفَعُوا اِلَىَّ مَظالِمَكُمْ، وَ ما عَراكُمْ مِمّا يَغْلِبُكُمْ مِنْ اَمْرِهِمْشکایات خود را به من برسانید، و از ستمی که از آنان به شما می رسد
-
وَ لاتُطيقُونَ دَفْعَهُ اِلاّ بِاللّهِ وَ بى، فَاَنَا اُغَيِّرُهُ بِمَعُونَةِو جز به کمک خدا و من قدرت دفع آن را ندارید شکایت با من در میان نهید، تا به یاری خدا آن ستم را
-
اللّهِ، اِنْ شاءَ اللّهُ.از شما برگردانم، ان شاء اللّه.
